ალბომი

ვიდეო,,ქართული ჩურჩხელა"' მომზადების წესი

პრეზენტაცია

ჩურჩხელა

ჩურჩხელა, ჯანჯუხა — ქართული ტკბილეული, ნიგვზის ან თხილის ნატეხები, ამოვლებული თათარაში (ყურძნის წვენისგან დამზადებული ტკბილი ფაფა)

     მომზადების წესი

ჩურჩხლის მომზადების რამდენიმე წესი არსებობს. აღმოსავლეთ საქართველოში თათარას ხორბლის ფქვილს ურევენ კონსისტენციის მისაღებად და მასში თოკზე აცმულ ნიგოზს (ან ჩირს) ავლებენ. დასავლეთ საქართველოში სიმინდის ფქვილსა და თხილს იყენებენ, ხოლო თათარას ფელამუშს უწოდებენ.
                                                    ისტორია

• "ძველი დროიდან ქართული ჩურჩხელის ფართე წარმოებას ადასტურებს არქეოლოგიური გათხრების დროს აღმოჩენილი თიხის სპეციალური ჭურჭელი, რომელსაც იყენებდნენ როგორც მის შესანახად, ისე ტრანსპორტირებისათვის." გარდა ამისა, ვკითხულობთ იქვე, ქართული ვაზის ჯიშთა ფართო ასორტიმენტში ადგილი ჰქონია დათმობილი საბადაგე, ანუ ჩურჩხლის დასამზადებელად ყველაზე ვარგის ყურძნის ჯიშებს. ქართული ვაზის ჯიშები ასორტიმენტის მიხედვით დაჯგუფებული ყოფილა შემდეგნაირად: "საღვინე, ყურძნის წვენის, ჭაჭის, სამაჭრე და საბადაგე ჯიშებად; საკუთრივ საჩურჩხლედ კი იყენებდნენ ყურძნის შემდეგ ჯიშებს: "ბუერა, მხარგრძელი, ქიშური, ცხენის ძუძუ და სხვა".

•ქართული ჩურჩხელა ხასიათდება მაღალკალორიულობით (რასაც ჭამის შემდეგ ნამდვილად ვგრძნობთ), შეიცავს ცხიმებს, ცილებს, ნახშირწყლებს, ვიტამინებს, ორგანიზმისთვის საჭირო სხვა სასარგებლო ნივთიერებებს და ხელს უწყობს ნივთიერებათა ცვლას; შეიცავს 31,1 -51, 7 %-მდე ორგანიზმისთვის იოლად მოსანელებელ ნივთიერებებს - გლუკოზას და ფრუქტოზას; მასში მოიპოვება 1,04-2, 04%-მდე ღვინის, ვაშლისა და ორგანიზმისთვის საჭირო სხვა მჟავები; აზოტოვანი და მთრიმლავი ნივთიერებები.

•ძველად ჩურჩხელას ომში ატანდნენ და უგზავნიდნენ ქართველ მეომრებს.